فیلم آقای فرهادی را دو بار در سینما آزادیِ تهران دیده‌ام. هنوز برایم ناراحت‌کننده است که هر دو بار در چند صحنه‌ی به‌نظرِمن دردآور، از جاهای مختلفِ سالن صدای خنده شنیدم. مثلاً یک جا، مدتی بعد از حادثه‌ی شروع‌کننده‌ی داستان، آقاجون را در خانه از فاصله‌ی نه‌چندان دوری می‌بینیم. ایستاده است و با سرِ کج دارد خیره نگاه می‌کند. حرف نمی‌زند. شاید دو-سه ثانیه طول می‌کشد. من هر بار در این نگاه درد و درماندگی و نگرانی و سؤال دیدم، نه هیچ چیزِ مضحک یا عجیبی.
چرا بعضی تماشاگران می‌خندیدند؟ تا فرار کرده باشم از این ایده که فهمِ انسانی‌مان شدیداً متفاوت است، نظریه‌ای پرداختم. شاید بعضی‌ها که تنها نیامده‌اند، آن‌قدر با همراهان‌شان راحت نیستند که بگذارند تأثرشان را ببینند. شاید این خنده واکنشِ‌عصبی‌ای است به حسِ معذب‌کننده‌ای که می‌گوید همراه‌ام نباید منِ اندوهناکِ متأمل را ببینند. نمی‌دانم؛ شاید تببینِ بهتری هم باشد.
۱۳۹۰ اردیبهشت ۲۵, یکشنبه
"من انسان‌ام وهیچ امرِ انسانی برایم بیگانه نیست"
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
ًََظاهرا این سوال برای خیلی ها مطرحه:
پاسخحذفhttp://articles.chicagotribune.com/2011-01-12/news/ct-talk-glanton-movie-laughter-20110112_1_laugh-real-women-movies
"When a movie triggers an emotional reaction, our body goes through a physiological change. Our heart beats faster and beads of sweat might form on our forehead. And laughter pours out."
یک تبیین می تواند این باشد که: برای اینکه تحت تاثیر قرار بگیری باید در حس خواصی باشی، باید همراه فیلم بشوی. کسی که به سینما آمده تا تفریح کند و بخندد به طور احساسی درگیر فیلم نمی شود و می تواند به هر صحنه ای بخنند، اصلا اهمیتی ندارد که صحنه چیست.
پاسخحذف@ nashenas : unkasi ke migid khodesho dargire film nemikone va umade bekhande b nazaram kollan khodeshjo dargire hichi nemikone!!! darbare masaele dige ham hatman haminjure.tarjih midam bavar konam ke
پاسخحذفdalilesh hamunie ke kaave goft:
" تا فرار کرده باشم از این ایده که فهمِ انسانی‌مان شدیداً متفاوت است، نظریه‌ای پرداختم. شاید بعضی‌ها که تنها نیامده‌اند، آن‌قدر با همراهان‌شان راحت نیستند که بگذارند تأثرشان را ببینند"
من هم تجربه‌ی شنیدنِ این صدا رو داشتم.
پاسخحذفبه نظرم اون‌هایی که درگیرِ فیلم نشدن (و احتمالن برای این امر نیومدن) صرفن یک صحنه رو می‌ببنن، که خالی از انسانیت، چهره و وضعیتی مضحک رو به نمایش گذاشته؛ تلخی ِطنز وضعیت رو هم به همون خاطرِ درگیر نبودن درک نمی‌کنن، و در نتیجه، می‌خندن.
فکر نمی‌کنم اگه مثلن پدرِ خودشون یا نزدیکانشون بود، درگیر-نشده می‌موندن و باز هم می‌خندیدن.
من اين فيلم و هنوز نديدم ولي فكر نميكنم فيلمي كه نتونه احساس يا منطق اكثر مخاطبان رو درگير كنه اساسا خيلي فيلم به درد بخوري باشه
پاسخحذفآخه اینهمه میکوبیم میایم این چیزها رو بشنویم آقای فیلسوف؟که مثلا یه مصطفایی که از پشت کوه دررفته درباره ی یه پرستویی که بهره ی چندانی از زیبایی یا هوش هم نداره و چه بسا فقط به چشم شما میاد،چی گفته؟ مسخره ست.فلسفه هم از چشم آدم میفته با این اراجیف وقتی یکی از توپ هاشون تو باشی!
پاسخحذفو تو شاد میشی و امیدوار که مطلبی که نوشتی دارای معانی بلند و عمیق و هوشمندانه ای بوده لابد،چون اگه نبود که اینهمه آدم دانشمند نمی آمدن اینجا برای من چپ و راست هورررررا بکشند.من بهت میگم دکترجان،که اینا هوررا رو نه ازته دل و نه حتا از زبان،بلکه بر اثر نامتعادل بودن هورمون ها از عضو دیگری برات سر داده اند و البته میدونم که این امر بسی خوشایند توست.کمی بیشتر مردم رو جدی بگیر فیلسوف باهوش،مواظبت کن از خودت.اگه باز گذارم اینطرفها افتاد برات کامنت خواهم گذاشت. (اینجا نوشتم که ببینی،مطلب بالا قوی نبود اما موهن هم نبود)
@ daste khali:
پاسخحذفman be onvane ye adame bitaraf migam ke in webloge aghaye lajevardie va kasani ke dust daran nazaratesho bedunan mian mikhunan age shoma ishuno ghabul nadarin mitunin vaghtetuno talaf nakonino nakhunin zemnan salighe shakhsie ishun darbare ye dokhtar be khodeshun marbute va be falsafe kari nadare!hame bahs ha ham nabayad gholombe solombe bashan ta arzesh dashte bashan !
@nashenas:
hatman nabayad ye film bi mohtava bashe ta in etefagh biofte.donya por az adamhayi hast ke drake khubi nesbat be masael nadaran ya hassasiate lazemo nadaran va in ettefagh be khosus darbare tanze talkh ghablan ham oftade va khahad oftad hamunur ke tuye fime chaplin vaghti be jaye spaggeti bande kafsh mikhore kheilia mikhandan darsurati ke faghro gorosnegio neshun mide va gerye dare pas dalil bar bad o bi mohtava budane film nist
@ ناشناس
پاسخحذفهمون طور كه قبلا گفتم من اين فيلم و نديدم .
بعضي فيلمنامه نويس ها براي اينكه مخاطب رو زجر ندن عمدا كاري ميكنن كه در لحظه اي كه شخصيت اصلي در اوج غمه كاري بكنه كه همه با ديدن اون حركت بخندن اين جوري مخاطبان بيشتري ميخوان فيلمو ببيند و نه يه عده خاص و اگه اين فيلم هم از اين دست بوده خطاب به دكتر بايد بگم كه اين به معناي اين نيست كه عوام و نه خواص چون نميخوان يه فيلم خيلي ناراحت كننده ببينن آدم هاي بي احساسي هستند.
ناشناس 21:57:
پاسخحذفاونجور صحنه ها باید ماهیت کمیک داشته باشند. صحنه ای که نویسنده میگه اینطور نیست.