۱۳۹۰ بهمن ۱۰, دوشنبه

در بابِ‌ اینکه خوب است گاهی به اطرافِ بخشِ منقول هم نگاه کرده باشیم



می‌خواهد به من امید بدهد. در آخرِ نامه‌اش نوشته است: ٲلیسَ الصبحُ بقریب؟.

ممنون. ولی، خواهرِ من، یادت هست که در این صبحی که نزدیک است (هود، ۸۱)، قرار است چه اتفاقی بیفتد؟ عذابِ قومِ لوط!


۴ نظر:

  1. یادمان هست که یک بار در موقعیتی مصراع اول بیتی را گفتی و بعد دیدیم که مصراع دومش معنی را به‌کلی عوض می‌کند. در جواب اعتراض من گفتی که ما eclectic عمل می‌کنیم.

    پاسخحذف
  2. فرزانه، احتمالاً باید بگویم که در محکوم‌کردن و مسخره‌کردن هم بر همان روش استوارم!

    پاسخحذف
  3. شما خودت رو قوم لوط مي بيني، طرف، خود لوط. در باب اين كه خوبه يك وقتايي ساده فكر كني و ساده ببيني

    پاسخحذف