عنوانِ این مطلب عنوانِ همان صفحهای است که از آن نقل کردهام. به این عنوانها هم فکر کردهام:
-املا، انشا، منطق
-(ادبِ) تضاربِ آراء در ایرانِ ۸۹
-هوشِ ممّیز
-کمتوقعیِ ارشاد
-لذا پرواضح است
-بهای مجموعاًپذیرفتنی برای انتشارِ آخرین اثرِ بزرگِِ فروید
***
نقل—با حفظِ رسمالخط و سجاوندی—از زیگموند فروید، موسی و یکتاپرستی، ترجمهی صالح نجفی، چاپ سوم، رخداد نو، تهران، ۱۳۸۹، ص. ۷:
موسی و یکتاپرستی را نباید چونان اثری پژوهشی دربارهٔ یکی از پیامبران اولوالعزم الاهی خواند. آرای فروید را در این اثر نه انسانشناسان و مورخان پذیرفتهاند و نه متکلمان و متآلهان و نه عامهٔ متدینان. قرائت فروید برگرفته از روایت عهد عتیق و منابع و مآخذ دیگر در مورد زندگی موسی است. این منابع و مآخذ چندان مورد قبول مورخان نیست. روایت کتاب مقدس ما مسلمانان «قرآن کریم» با روایت عهد عتیق انطباق کامل ندارد. از طرفی استنباطهای فروید نیز غیر مستند بوده و روایت «قرآن کریم» بر نادرستی آنها حکم میدهد. لذا پر واضح است آراء و نظرات فروید در این کتاب نادرست، الهادی و کفرآمیز بوده و هدف از انتشار این کتاب صرفاً فراهم کردن زمینهٔ مقایسهٔ آن با کلام خدا در «قرآن مجید» و برخورد نقادانه با کاربرد نظریه روانکاوی در زمینه تاریخ، انسانشناسی و الاهیات است.
اگه قرار بود به رأی بذاری این عنوانها رو، من به «(ادبِ) تضاربِ آراء در ایرانِ ۸۹» رأی میدادم.
پاسخ دادنحذفتصریح: املای کلمات را هم تغییر ندادهام—"الهادی" مطابقِ اصل است.
پاسخ دادنحذفاین نظر توسط نویسنده حذف شده است.
پاسخ دادنحذفi just came here to say:
پاسخ دادنحذف"الهادی"?
and i saw your comment...
من با عنوان "ادب تضارب آراء در ایران اسلامی" موافقم تا حقوق معنوی و فضل تقدم پدیدآورندگان این روش ها فراموش نشود. در سال 1374 در اوج مدرنیسم ،سازندگی، گفتگو و سهله و سمهه، جواد موسوی خوزستانی گردآورنده ی "کتاب توسعه" مجبور شد در مقدمه ی جلد نه (یا هشت؟) کتاب توسعه بنویسد از سرنادانی، کوتاه اندیشی و بی توجهی به واقعیات جامعه آن مقاله ها را به چاپ سپرده است و بدین سان از خمیر شدن کتابش جلوگیری کرد.
پاسخ دادنحذفدوستان در کتابخانه های خود بگردند شاید من هم با این نقل فضل تقدم دیگری را در این تقدم فضل نادیده گرفته ام.
الهادی!!
پاسخ دادنحذفخداوند رستگارشون کنه انشالله.
«چگال» مینویسید و من دوستدارِ نوشتههای چگالاَم: معنای بسیار در حجمی اندک ـ مخصوصن «بارکردنِ» معنا به "عنوان" و "رسمالخطِّ" نوشتههایتان، که بسیار دلپذیر است.
پاسخ دادنحذفچه خوب
پاسخ دادنحذفنیچه ای که ما حتی فیلسوفش می دانیم در توصیف و ستایش گونه ای نوشته گفته :"بدون هیچ شور و شوقی. تقریباً بدون هیچ نقطه یا توقفی. بدون هیچ پرسشی. تصاویر معدود. همه چیز بسیار مختصر و مفید. آرام. بدون طنز و کنایه. بدون هیچ نقطه ی اوج. با تاکیید بر عنصر منطق، مع هذا بسیار موجز."
ساره: اگر خطابت به من است، باید بگویم که نوشتههای شما را هم دوست دارم. البته «تجربهی زیسته» را به چگال بودن نمیشناسم.
پاسخ دادنحذفچه درکی کم مایه داری از چگالی
پاسخ دادنحذفاستدلال هاش من رو یاد داستان "ریشه های حقیقی،در چند افسانه"شاملو انداخت.
پاسخ دادنحذف