tag:blogger.com,1999:blog-2218397196624300645.post4940929322221423473..comments2023-07-09T13:43:03.497+03:30Comments on نسخهی قابلِ انتشار: "ز سرکه مِی طمع داری نیاید"کاوه لاجوردیhttp://www.blogger.com/profile/07796199420415437049noreply@blogger.comBlogger4125tag:blogger.com,1999:blog-2218397196624300645.post-27867733368641185442014-01-08T23:03:09.239+03:302014-01-08T23:03:09.239+03:30Ey Kaave; sharab angah shavad saf ke dar shishe be...Ey Kaave; sharab angah shavad saf ke dar shishe bemanad arbaeeni. Hami danam ke mahbas nadidei ta serke shavi ya sekeye khob. Rohi fedak. <br />emza: MoznabMoznabhttps://www.blogger.com/profile/10860730423875932153noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2218397196624300645.post-83236757456866804762014-01-06T10:48:42.025+03:302014-01-06T10:48:42.025+03:30میتونی سوال مشابهی در مورد مسائلی که از دید عمومی...میتونی سوال مشابهی در مورد مسائلی که از دید عمومی مورد قبول نیستند بپرسی، به عنوان مثال واژههایی مانند نیگرو رو در کتابها با واژههای دیگه جایگزین میکنند. در اینجا هم اتفاق مشابهی توسط نویسنده افتاده. در حفظ مفهومی که مورد نظر ابراهیموویچ بوده دقت کافی شده، لزومی نیست کلمات به عین ترجمه بشه. همینطور در مورد جایگزین شدن اصطاحات فرهنگهای دیگر با اصطلاحات مأنوستر.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2218397196624300645.post-12702159076907153252013-12-31T10:32:49.951+03:302013-12-31T10:32:49.951+03:30فضل تقدم این جاگزینی در نوشتههای بعد از انقلاب مت...فضل تقدم این جاگزینی در نوشتههای بعد از انقلاب متعلق است به خانم فاطمه بحرینی (رزا منتظمی1301-1388) که در کتاب آشپزی معروفِ خود، هرجا دستور استفاده از شراب بود، سرکه گذاشت. کسانی که دستی در آشپزی دارند میدانند چه چیز نامطلوبی از آب درخواهد آمد بعضی از آن غذاها.مرتیکهhttps://www.blogger.com/profile/18349484277677354624noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2218397196624300645.post-3698125298848745552013-12-30T11:00:00.888+03:302013-12-30T11:00:00.888+03:30هر چی فکر می کنم نمی تونم بفهمم چه اهمیتی داشته ای...هر چی فکر می کنم نمی تونم بفهمم چه اهمیتی داشته این که خبرگزاری تسنیم به جای شراب واژه سرکه را استفاده کرده. هر جور فکر می کنم نمیفهمم چه طور میشه یه همچین مساله ای اصلا برای کسی ارزش مطرح کردن پیدا کنه یا موارد مشابه. البته میشه جواب داد: خوب هر کی نخواست نمیخونه. اما بحث اصلا چیز دیگه اس. بحث این نیست که آیا بقیه مجبورن بخونن یا نه. بحث اینه که خود نویسنده چرا فکر می کنه اصلا این چیزها مهم هستند. وقتی کسی چیزی را منتشر می کنه فکر می کنه یه حداقل اهمیتی این نوشته ها دارن. همه نوشته های این وبلاگ رو نمی گم اما این آخری ها واقعا... نمی دونم والا. حتی خاطرات شخصی آدم می تونه چیزای مهمی باشه اما این که من فکر کنم دعوت نشدنم واسه شب یلدا نکته ایه که ارزش خوندن واسه بقیه داره (بقیه رو با تاکید بخونید) اصلا قابل تصور نیست. Anonymousnoreply@blogger.com